Extracto de cardo mariano - Silimarina
Descrición dos produtos
Silybummarianum ten outros nomes comúns: cardus marianus, cardo mariano, cardo mariano bendito, cardo mariano, cardo de María, cardo de Santa María, cardo mariano mediterráneo, cardo variado e cardo escocés. Esta especie é unha planta anual orbianual da familia das teraceae. Este cardo bastante típico ten flores vermellas a púrpuras e follas verdes pálidas brillantes con veas brancas. Orixinalmente nativo do sur de Europa ata Asia, agora atópase en todo o mundo. As partes medicinais da planta son as sementes maduras.
Tamén se sabe que o cardo de leite se usa como alimento. Ao redor do século XVI o cardo mariano fíxose bastante popular e comíase case todas as súas partes. As raíces pódense comer crúas ou cocidas e enmantecadas ou cocidas e asadas. Os brotes novos na primavera pódense cortar ata a raíz e ferver e untar con manteiga. As brácteas espinosas da cabeza da flor comíanse no pasado como alcachofa, e os talos (despois de pelar) pódense remollar durante a noite para eliminar o amargor e despois guisados. As follas pódense cortar de espinas e fervidas e facer un substituto das espinacas ou tamén se poden engadir crúas ás ensaladas.
Especificación
| ARTÍCULO | ESTÁNDAR |
| Aparición | Po amarelo a marrón amarelento |
| Cheiro | Característica |
| Sabor | Característica |
| Tamaño de partícula | O 95% pasa por peneira de 80 mallas |
| Perda por secado (3 h a 105 ℃) | <5% |
| Cinza | <5% |
| Acetona | <5000 ppm |
| Metais Pesados Totales | <20 ppm |
| Chumbo | <2 ppm |
| Arsénico | <2 ppm |
| Silimarina (por UV) | >80 % (UV) |
| Silibina e Isosilibina | >30 % (HPLC) |
| Reconto total de bacterias | Máx. 1000 ufc/g |
| Levedura e mofo | Máx. 100 ufc/g |
| Presenza de Escherichia coli | Negativo |
| Salmonela | Negativo |


